ในปี 1932 โจวเริ่มงานแสดงโดยเป็นสมาชิกของคณะนักเต้นหมิงเยว่เกออู่ถวน (อังกฤษ: Bright Moon Song and Dance Troupe จีน: 明月歌舞团)ของหลีจิ่นฮุย เมื่ออายุได้ 14 ปี เธอได้รับรางวัลรองชนะเลิศจากการประกวดร้องเพลงในเซี่ยงไฮ้ และได้รับฉายา เสียงทอง (金嗓子) จากความสามารถในการร้องเสียงสูงที่เป็นธรรมชาติ

โจวเริ่มงานในวงการภาพยนตร์ในปี 1935 และเริ่มประสบความสำเร็จในปี 1937 เมื่อผู้กำกับหยวนมู่จือเลือกเธอให้แสดงบทนำเป็นนักร้องหญิงในภาพยนตร์เรื่องหม่าลู่เทียนสื่อ (อังกฤษ: Street Angel จีน: 馬路天使) โจวกลายเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงและได้รับความนิยมจากตลาดเพลงในยุคเครื่องเล่นแผ่นเสียงกระทั่งเสียชีวิต โดยร้องเพลงส่วนใหญ่ที่มาจากภาพยนตร์ที่เธอนำแสดงเอง

ระหว่างปี 1946-1950 โจวมักจะเดินทางไปถ่ายทำภาพยนตร์ที่ฮ่องกงบ่อยครั้ง เช่น จั่งเซี่ยงซือ (อังกฤษ: All-Consuming Love จีน: 長相思), ฮวาไว่หลิวอิง (จีน: 花外流鶯), ชิงกงมี่สื่อ (จีน: 清宮秘史) และไฉ่หงฉวี่ (อังกฤษ: Rainbow Song จีน: 彩虹曲) หลังจากการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องเย่ซั่งไห่ (อังกฤษ: Shanghai Nights จีน: 夜上海) ในปี 1949 แล้ว โจวกลับมายังเซี่ยงไฮ้ อีกสองสามปีถัดมาเธอเข้าออกสถาบันทางจิตจากความเจ็บป่วยทางอารมณ์และจิตใจ (nervous breakdown) ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ตลอดเวลาที่ผ่านมา โจวนำชีวิตอันยุ่งยากซับซ้อนและไม่มีความสุข ซึ่งเกิดจากการสมรสที่ล้มเหลว บุตรนอกกฎหมายและความพยายามอัตวินิบาตกรรม[4]

ในบรรดาภาพยนตร์ทั้งหมด 43 เรื่องที่โจวแสดงนั้น เรื่องที่เธอชื่นชอบที่สุดคือเรื่องหม่าลู่เทียนสื่อ ซึ่งมีเพลงประกอบภาพยนตร์สองเพลง ได้แก่ ซื่อจี้เกอ (อังกฤษ: Four Seasons Song จีน: 四季歌) และเทียนหยาเกอหฺนวี่ (อังกฤษ: The Wandering Songstress จีน: 天涯歌女) โดยทั้งสองเพลงได้รับความนิยมต่อเนื่องเป็นเวลานาน ส่วนเพลงอื่น ๆ ที่มีชื่อเสียงของโจว เช่น เหอยรื่อจวินไจ้ไหล (อังกฤษ: When Will You Return? จีน: 何日君再來), เย่ซั่งไห่ (เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ชื่อเดียวกัน), หวงเย่อู่ชิวเฟิง (อังกฤษ: Yellow Leaves Dancing in Autumn Wind จีน: 黃葉舞秋風), หยงเหฺยวี่ยนเตอเหวย์เซี่ยว (อังกฤษ: Forever Smile จีน: 永遠的微笑), ไป่ฮวาเกอ (อังกฤษ: Hundred Flower Song จีน: 百花歌), ติงหนิง (อังกฤษ: Advice จีน: 叮嚀), จืออินเหอชู่สวิน (อังกฤษ: Where Can the Soul Mate be Found จีน: 知音何處尋) และไฉ่ปินหลัง (อังกฤษ: Picking Betal Nuts จีน: 採檳榔)